Kredyt instytucjonalny jest jedną z tradycyjnych form finansowania start-upu. Nie jest to najłatwiejszy sposób pozyskania kapitału, ponieważ banki niechętnie udzielają kredytów nowopowstałym firmom, wymagając wykazania minimum rocznej historii działalności, a także przychodów, które pozwolą na prognozę przyszłych spłat kredytu.

 

Najczęstszą formą udzielonego kredytu jest kredyt obrotowy lub odnawialny mający na celu zaspokoić bieżące potrzeby działalności start-upu. W przypadku kredytu inwestycyjnego jego przyznanie bardzo często uzależnione jest od udzielenia zabezpieczenia na majątku firmy, np. na pojazdach czy nieruchomościach lub poprzez wystawienie weksla in blanco do kwoty udzielonego kredytu. Im większe ryzyko niepowodzenia start-upu tym większe wymogi stawiają banki, dlatego przed zawarciem umowy warto szczegółowo przeanalizować jej postanowienia.

 

Inkubator jest formą finansowania we wczesnej fazie rozwoju, szczególnie przed założeniem firmy. Samo członkostwo w inkubatorze nie jest równoznaczne z finansowaniem, jednak instytucja ta może zapewnić miejsce do pracy, sprzęt, wsparcie know-how, czy chociażby networking.

 

Inkubatory oferują finansowanie we wczesnych rundach start-upu tj. w rundzie prezalążkowej i zalążkowej rzędu kilku- kilkudziesięciu tysięcy złotych. Za inwestycje oczekują zwykle 5-15% udziałów w firmie.

 

Na rynku funkcjonują inkubatory publiczne jak i prywatne. Przed przystąpieniem konieczne jest zapoznanie się z jego zasadami funkcjonowania.

 

Akcelerator stanowi instytucję podobną do inkubatora, jednak z pewnymi różnicami. Przede wszystkim okres korzystania z akceleratora jest krótszy i obejmuje zazwyczaj kilka miesięcy, podczas gdy okres inkubacji może trwać nawet kilka lat. Akcelerator stanowi program mentoringowy pozwalający na szybszy rozwój start-upu i pozyskanie inwestora. Po przejściu rekrutacji uzyskuje się dostęp do wiedzy biznesowej w zamian za udziały w firmie.

 

Anioł biznesu jest to inwestor prywatny inwestujący własne środki w przedsiębiorstwa zazwyczaj za objęcie części udziałów lub akcji. Ten rodzaj finansowania stanowi element pośredni pomiędzy finansowaniem własnym (tj. ze środków własnych, rodziny, przyjaciół) a finansowaniem za pośrednictwem funduszu venture capital. Stanowi jedną z najważniejszych form finansowania i rozwoju start-upów.

 

Bardzo często środki finansowe oferowane są w ramach tzw. smart money, co znaczy, iż anioł biznesu oferuje równocześnie wsparcie menadżerskie, własne kontakty biznesowe, wiedzę, know-how, a także wsparcie przy rekrutacji pracowników. Relacja trwa zazwyczaj kilka lat, po czym inwestor sprzedaje posiadane akcje lub udziały.

 

Finansowanie z ramienia aniołów biznesu pozyskiwały takie firmy jak Amazon, Apple, Starbucks oraz Dell.

 

Fundusze venture capital są wyspecjalizowanymi podmiotami, które inwestują w start-upy w dłuższej perspektywie czasowej. Inwestycje wiążą ze wsparciem menedżerskim dotyczącym optymalizacji procesów biznesowych oraz podniesieniem jakości zarządzania. Podobnie jak w przypadku wcześniej wymienionych form finansowania, fundusze venture capital w zamian za środki obejmują udziały lub akcje.

 

Decydując się na dofinansowanie fundusze oczekują możliwości ciągłego monitoringu działalności spółki, często poprzez dopuszczenie do zarządzania przez wybranie przedstawiciela do rady nadzorczej lub zarządu spółki. Ustalenia dokonywane są w trakcie negocjacji mających swoje odzwierciedlenie w umowie inwestycyjnej. Okres obecności funduszy venture capital w start-upie jest z góry określony i wynosi od 3 do 7 lat. Po upływie tego okresu fundusz wychodzi z inwestycji realizując zysk lub ponosząc stratę.

 

***

 

Niezależnie od wyboru sposobu finansowania należy zwrócić uwagę na warunki dotyczące współpracy, przede wszystkim dotyczące wysokości finansowania, ilości obejmowanych udziałów lub akcji, zarządzania start-upem, jak również treści umowy inwestycyjnej.

 

Konrad Forystek

ko*************@fo******.pl